Kelimelerin taşıdıkları anlamları maddeler hâlinde sıralayalım.
Anadolu'da ve diğer Türk topluluklarında albastı tabusunu söylemek yerine al, al-ana, al-karı, al-kuzu, martu, sarı-kız, kir-köylek, atsız gibi örtmece kelimeleri kullanılmıştır.
Eski Türkçe körk/körük (güzellik, görünüş), körklü (güzel), Türkiye Türkçesinde görklü, gökçek < *görükçek (güzel).
Anlamın Eş Anlamlısı TDK' ya göre, anlam kelimesinin eş anlamlıları şu şekilde sıralanmıştır; mana, meal, mazmun. Bu kelimelerin hepsi birbiri yerine kullanılmaktadır.
Anlamları birbirinin tam tersi olan sözcüklere zıt anlamlı sözcükler denir.
Sözcüğün anlattığı ilk ve asıl kavrama temel anlam denir. Öteki anlamlar, temel anlama (gerçek anlam, öz anlam) bağlandığı için buna kavram çekirdeği de denir. Temel anlama bağlı olarak kullanış sonucu ortaya çıkan yeni kavramlara ise yan anlamlar, başka deyişle mecazi anlamlar denir.
tabuları yıkmak, koşulsuz kabullenmeleri, dayatmaları tarumar etmektir.